Groep 7/8 naar Kamp Amersfoort

(verslag geschreven door kinderen van groep 7/8)
Het was dinsdag 23 mei. We gingen met een dubbeldekker naar Kamp Amersfoort. We gingen er naartoe omdat we een project over de Tweede Wereldoorlog hebben gehad. Dit was de afsluiting van het project, omdat dat met de oorlog te maken had.
Toen we er waren, werden we in vier groepen gesplitst. Groep drie en vier begonnen met een film kijken, over het kamp en hoe het er uit zag. Ook waren er twee mannen op de film die hun verhaal vertelden. We hebben een soort van rozentuin gezien waar je in moest gaan staan en je moest daar stokstijf blijven staan, omdat je om je heen allemaal prikkeldraad had. Daar vielen ook veel mensen flauw en vielen dan in het prikkeldraad. Er was ook een appelklok. Dat was het teken dat alle gevangenen bij elkaar moesten komen. In de ochtend en middag was het altijd heel kort, omdat ze dan allemaal moesten werken. De avond was het ergste, want als dan de nummertelling niet klopte moesten ze daar wel uren lang blijven staan. Ze werden niet bij hun naam geroepen, maar bij een nummer. Dit hebben we allemaal gehoord in een kamertje. Dit was het kantoor van de baas van het kamp. Hij had een grote kaart van het kamp op de muur geschilderd. Zo kon hij aan andere Duitsers laten zien hoe het hier ging en hoe het eruit zag. Er stond ook in een beeld van een man. Deze man stond buiten op een lange baan. Dat was de schietbaan. Daar oefende soldaten met schieten, maar niet alleen om te oefenen maar ook om mensen neer te schieten. Aan het gezicht van de man zie je dat hij verdrietig is, maar ook boos. Hij weet dat hij over een paar minuten er niet meer is. Aan het beeld zie je hoe erg het daar was. Hij was kaal, had oude kleren van soldaten aan. Hij had klompen aan die snel uit vielen. Aan de andere kant van de schietbaan stond een soort van steen waar iets op geschreven was. Wat er op stond dat weten we niet precies meer.  Het was heel indrukwekkend.